Przyczepność glinianego tynku na cegłach

Project Managment

Kiedyś w przeszłości zasada polegała na tym, że jeśli tynk gliniasty nakładany jest na cegłę, wystarczyło go nanieść bezpośrednio na jej powierzchnię. Zasada ta była nadal aktualna w momencie, gdy ściany murowano z cegły w rozmiarze 29x14x6,5 cm z centymetrową fugą.. Jednakże, gdy tylko nowa technologia murowania dotarła do tak zwanej “cegły”, pojawiały się od czasu do czasu problemy z przyczepnością tynku glinianego do cegieł.

Co się stało?

Tynk gliniany może tylko utrzymać się na chłonnych i szorstkich podłożach, ponieważ nie przywiera chemicznie do podłoża, tak jak tynk cementowy, a łączy się tylko mechanicznie. Jeśli tynk gliniany nie ma szansy zaczepić się mechanicznie do podłoża istnieje ryzyko, że po pewnym czasie odpadnie od ściany.  Tynk gliniany zmienia swoją objętość o 0,15% w zależności od wilgotności wnętrza. Jeśli nie utknął w podłożu, może z czasem spaść. Nie jest to częste, ale może się tak zdarzyć.

Obecne duże formacje cegieł są bardzo gładkie, a gliniany tynk przestaje się ich trzymać. Dopóki między cegłami było 1 cm fugi, gliniany tynk mógł utrzymać się na ścianie dzięki tym połączeniom. Ale gdy tylko pojawił się  system cegieł bez spoinowych, tynk gliniany nie ma się czego chwycić . Dlatego zaczęto zalecać stosowanie „szprycu” z zaprawy cementowej (mieszanki cementu i piasku 4 mm). Więcej na załączonych zdjęciach.

 

Tekst: Michal Navrátil

Zdjęcie dzięki uprzejmości Libor Polášek